Το 2011 ήταν σίγουρα μια πολλή δύσκολη χρονιά για όλους μας. Παραμέλησα αρκετά, λόγω κάποιων προσωπικών προβλημάτων, το blog μου χωρίς να σημαίνει αυτό το ότι το ξέχασα. Λατρεύω να γράφω αλλιώς δεν θα το έκανα κιόλας. Χρειαζόμουν όμως μάλλον ένα διάλλειμα.
Από όταν μπήκε το ’12 σκεφτόμουν αρκετά το μέλλον του blog μου. Έχω υποσχεθεί πολλές φορές και το υπόσχομαι ακόμα, πως θα ολοκληρώσω όλες τις ιστορίες μου. Καταρχάς γιατί γράφω για μένα και θέλω να δω που θα καταλήξουν οι ήρωες μου. Κατά δεύτερον γιατί απλά λατρεύω να γράφω. Και τα fanfic προς το παρόν μου προσφέρουν ακριβώς ό,τι θέλω.
Αλλά κυριότερα γιατί υπάρχουν πολλοί που διάβασαν έστω και μια γραμμή από τις ιστορίες μου και έκαναν τον κόπο να αφήσουν ένα σχόλιο. Αυτό σημαίνει πάρα πολλά για μένα. Όταν ξεκίνησα το blog δεν περίμενα ότι θα υπήρχαν τόσοι πολλοί, που θα διάβαζαν τις ιστορίες μου. Σκεφτόμουν ότι ακόμη και αν είμαι ο μοναδικός που θα τις διάβαζε θα μου αρκούσε γιατί η γραφή μού χαρίζει τόσα πολλά.
Όλα αυτά τα σχόλια για το Palazzo σήμαιναν και σημαίνουν πολλά για μένα. Για αυτό θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου όλους εσάς στο Bella & Edward forum, αλλά και όλους τους φίλους που έκανα στην πορεία. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι μπορούσες να κάνεις τόσους φίλους μέσω του διαδικτύου.
Έτσι δειλά δειλά ξεκίνησα να γράφω μετά την ολοκλήρωση του Palazzo dei Priori την δεύτερη ιστορία μου. Το Στοχεύοντας τα Αστέρια συγκέντρωσε ακόμη περισσότερα σχόλια και έκανα φίλους για τους οποίους θα είμαι πάντα ευγνώμων. Αργότερα έγραψα και κάποιες αυτοτελείς ιστορίες όπως το κυκλάμινα στο χιόνι, το Βενετία στο σεληνόφως, το Christmas Gold Dust και τότε είναι που ξεκίνησα να γράφω και το Sapphire Moon.
Το 2011 απομακρύνθηκα από το blog. Ανέβασα μόνο κάποια κεφάλαια από το στοχεύοντας τα αστέρια και άφησα παραμελημένο το Sapphire Moon. Δεν σταμάτησα να αγαπώ αυτό που έκανα. Απλά συνέβησαν τόσα πολλά και πλέον δεν έγραφα όπως θα ήθελα. Δεν ήταν πια κάτι που με ευχαριστούσε αλλά κάτι που έπρεπε να κάνω. Και δεν ήταν αυτό ό,τι ήθελα να πετύχω ξεκινώντας το πρώτο μου fanfic σχεδόν δύο χρόνια πριν.
Από τότε όμως, τους δύο τελευταίους μήνες κυρίως , άλλαξαν πολλά. Μου είχε λείψει πάρα πολύ το blog μου, και με το που μπήκε το 2012 έβαλα πάνω πάνω στην λίστα με τους στόχους της νέας χρονιάς να επιστρέψω. Πήρα πολλές αποφάσεις και κυρίως σκέφτηκα πάρα πολύ τι θα κάνω με τις ιστορίες μου.
Θα συνεχίσω σίγουρα με το στοχεύοντας τα αστέρια. Είναι μια ιστορία που ακόμη έχει πολύ δρόμο και μπορεί να έμεινε πίσω, αλλά την λατρεύω και ακόμη και αν δεν υπάρχει κανείς που να περίμενε τόσο καιρό και να σκοπεύει να διαβάσει την συνέχεια εγώ θα το παλέψω και θα την ολοκληρώσω.
Για το Sapphire Moon όμως δεν ήξερα τι να κάνω. Και πήρα κάποιες δύσκολες αποφάσεις. Όταν ξεκίνησα να γράφω την ιστορία όπως ξαναείπα πολλά ήταν διαφορετικά. Είχα κάποιους συγκεκριμένους στόχους, λάτρευα την ιδέα, είχα γράψει αρκετές σκηνές και ήξερα από την αρχή πώς θα καταλήξει η πλοκή.
Πλέον όμως δεν είμαι σίγουρος αν μπορώ να την συνεχίσω. Γράφω γιατί με διασκεδάζει και δεν θέλω να αναγκάσω τον εαυτό μου να συνεχίσω κάτι που πλέον δεν με διασκεδάζει. Και επειδή ακόμη αγαπώ το Sapphire Moon δεν θέλω να το γράψω βιαστικά, χωρίς όρεξη και να βγει κάτι που δεν θα είναι η ιστορία που φανταζόμουν αρχικά. Επομένως προς το παρόν τουλάχιστον θα αφήσω την ιστορία στην άκρη. Ζητώ συγνώμη και ελπίζω να καταλαβαίνετε.
Ένας όμως από τους κυριότερους λόγους που με οδήγησαν σε αυτή την απόφαση ήταν ότι μια νέα ιστορία μου έχει κλέψει εδώ και καιρό την καρδιά. Την πλάθω πολύ καιρό στο μυαλό μου και νομίζω πως ήρθε η ώρα να κάτσω να την γράψω. Για αυτό περισσότερα, θα πω σύντομα.
Ελπίζω το ’12 να είναι διαφορετικό από το ’11 κατά πολλές έννοιες. Θα επανέλθω δριμύτερος συνεχίζοντας το στοχεύοντας τα αστέρια, ολοκληρώνοντας (αυτόν τον μήνα) την αυτοτελή ιστορία Sound of the Waves και θα αρχίσω να ασχολούμαι και με την νέα ιστορία μου.
Σημαίνουν πολλά για μένα.
Θέλω να ευχηθώ έστω και λίγο καθυστερημένα Καλή Χρονιά με υγεία και ευτυχία και το κυριότερο θέλω να ευχηθώ σε όλους να πετύχουν τους στόχους τους, είτε μικροί , είτε μεγάλοι δεν έχει σημασία. Και κλείνοντας θα ξαναπώ ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όσους άφησαν και ένα μικρό σχόλιο, για τις ιστορίες μου, σε όλους όσους διάβασαν και μία λέξη από αυτές. Ευχαριστώ.
